MANIOK JADALNY Główne rejony uprawy: Brazylia, Boliwia, Paragwaj, Meksyk, Madagaskar, Indie, Malezja, Nowa Gwinea, Wyspy Samoa oraz cała Afryka na południe od Sahary
Stał się odpowiednikiem ziemniaka w strefie klimatu umiarkowanego
Gatunek rośliny uprawnej należący do rodziny wilczomleczowatych
Pochodzi z Brazylii
Częścią użytkową są bulwy korzeniowe o długości 30-60 cm, grubości 10 cm i ciężarze do 25 kg.
Są one brązowe z zewnątrz, wewnątrz białe lub żółtawobiałe
W stanie surowym są trujące, ponieważ występuje w nich glikozyd manihotoksyna, który łatwo przechodzi w silnie trujący kwas pruski
Właściwości trujące giną po ugotowaniu, upieczeniu lub wysuszeniu i wówczas bulwy mogą być spożywane bezpośrednio lub w różny sposób przyrządzone
Maniok słodki jest blisko spokrewnionym gatunkiem, którego bulwy zawierają mniej manihotoksyny, jest więc mniej trujący i nadaje się do bezpośredniego spożycia